Βίντεο για τα 100 χρόνια της πολεμικής αεροπορίας!

haf.grwww.­haf.­gr

Α-7 Corsair - Χαμηλή πτήση, λίγο πιο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας!

Η αποθέωση της εναέριας μάχης: F-16 της Π.Α. στο Αιγαίο (βίντεο)

Ένα πραγματικά εντυπωσιακό βίντεο υψηλής ανάλυσης, από τα εντυπωσιακότερα που έχουν γυριστεί μέχρι σήμερα για τα ελληνικά "γεράκια", τα F-16 της Π.Α. δημοσιεύουμε, περισότερο ως φόρο τιμής στους ανθρώπους που έναντι "πινακίου φακής" (μέχρι τις αρχές του μήνα δεν τους είχε δοθεί ακόμα το ... χαρτζηλίκι που το κράτος του Μνημονίου αποκαλεί "δώρο Χριστουγέννων"), πολέμανε καθημερινά για να είμαστε εμείς ασφαλείς, τουλάχιστον από τον εξωτερικό εχθρό...

Κoρυφαία στιγμή στο βίντεο τα 9,2G που πιάνει το F-16, ενώ ξεχωρίζουν τα "roll" που κάνει ο χειριστής λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος, τα απίστευτα loop και πάνω απ'όλα, όπως είπαμε, τα "G" που πιάνει.

Τα "G" που πρέπει να τα έχεις ζήσει για να καταλάβεις τι σημαίνει "G".

Προσέξτε το αεροσκάφος που τρέμει ολόκληρο ενώ χειριστής και μηχανή φτάνουν στα όριά τους στα 9,2G. Διακρίνονται επίσης και F-16 Advanced στις δοκιμές αποδοχής τους.


Kαλές πτήσεις και καλό κυνήγι παιδιά...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Mirage F1

Το Dassault Mirage F1 είναι ένα μονοθέσιο μαχητικό και επιθετικό αεροσκάφος κατασκευασμένο από την Γαλλική Dassault Aviation. Κατασκευάσθηκαν συνολικά περισσότερα από 720 αεροσκάφη.

Η Dassault σχεδίασε το Mirage F1 για αντικατάσταση των Mirage III και Mirage 5. Αντίθετα από τους προκατόχους του, το Mirage F1 έχει την πτέρυγα τοποθετημένη ψηλά στην άτρακτο καθώς και συμβατικές ουραίες επιφάνειες. Παρόλο που διαθέτει παρόμοια πτερυγική επιφάνεια με το Mirage III, το F1 απέδειξε την ανωτερότητα του σε σχέση με τον προκάτοχο του. Μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 40% περισσότερο καύσιμο, χρειαζόταν μικρότερο διάδρομο για να απογειωθεί, είχε μεγαλύτερη εμβέλεια σε αποστολές χαμηλού ύψους και ήταν ευκολότερο στο χειρισμό.

Το Mirage F1 εισήλθε σε υπηρεσία στην Γαλλική Αεροπορία το Μάιο του 1973. Προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Γαλλικής αεροπορίας για ένα αναχαιτιστικό παντός καιρού το πρώτο Mirage F1C παραγωγής ήταν εξοπλισμένο με έναραντάρ Thomson-CSF Cyrano IV. Μεταγενέστερες εκδόσεις του Cyrano IV-1 προσέφεραν και μειωμένες ικανότητες κατόπτευσης. Αρχικά το αεροσκάφος ήταν οπλισμένο μόνο με τα δύο εσωτερικά πυροβόλα των 30 χιλιοστών, όμως το 1976 άρχισε να χρησιμοποιείται ο πύραυλος μέσου βεληνεκούς R530. Ένα χρόνο αργότερα ακολούθησε ο R550 Magic. Την ίδια περίοδο στο οπλοστάσιο του F1 προστέθηκε και ο Αμερικανικός AIM-9 Sidewinder, μετά από την απαίτηση της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας να ενσωματωθεί ο Sidewinder στο οπλοστάσιο των δικών της Mirage F1CG. Τα 79 αεροσκάφη που παραδόθηκαν την περίοδο από τον Μάρτιο του 1977 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1983 χαρακτηρίστηκαν Mirage F1C-200 και έφεραν προβολό εναέριου ανεφοδιασμού, ο οποίος απαιτούσε επιμήκυνση της ατράκτου κατά 7 εκατοστά. Το Mirage F1 υπηρέτησε ως το κύριο αναχαιτιστικό της Γαλλικής Αεροπορίας μέχρι την είσοδο σε υπηρεσία του Dassault Mirage 2000

Μελέτες στο ΓΕΑ για την αντιμετώπιση των τουρκικών F-35...

Κινητικότητα για πρώτη φορά εδώ και δυόμιση χρόνια τουλάχιστον, παρουσιάζεται στο ΓΕΑ στο θέμα της αντιμετώπισης του stealth μαχητικού F-35, του οποίου δύο μονάδες θα παραληφθούν από την τουρκική Αεροπορία (ΤΗΚ) εντός του 2015 και μέχρι τα μέσα του 2017 υπολογίζεται ότι θα είναι έτοιμη επιχειρησιακά τουλάχιστον μία Μοίρα. Κινητικότητα η οποία εντοπίζεται σε δύο τομείς: Πρώτον σε ότι αφορά την ένταξη νέου ή «νέου» - με την έννοια του μεταχειρισμένου μαχητικού αεροσκάφους στην δύναμη της Π.Α. και δεύτερον την αναβάθμιση του υπάρχοντος δικτύου επίγειας αεράμυνας.

Κοινή πεποίθηση όλων των επιτελών του ΓΕΑ είναι ότι το νυν δίκτυο αεράμυνας, είναι απόλυτα ανεπαρκές για να αντιμετωπίσει το F-35. Σε ότι αγορά τα επίγεια όπλα, μόνο για τα Tor-M1 του εκφράζεται η άποψη ότι μπορούν υπό κάποιες συνθήκες να εντοπίσουν και αν συνεχεία να αντιμετωπίσουν τα F-35 και πιθανόν τα S-300PMU1 όταν ολοκληρωθεί η αναβάθμισή τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι πρόκειται για ρωσικά συστήματα καθώς οι αισθητήρες τους εκπέμπουν σε μήκη κύματος που επιτρέπουν, πάντα υπό συνθήκες που δεν είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν, τα F-35. Από εκεί και πέρα το πρόβλημα είναι ότι για να αντιμετωπίσεις το αεροσκάφος πρέπει πρώτα να το εντοπίσεις.

Κανένα από τα ραντάρ του νυν επίγειου ελληνικού δικτύου αεράμυνας δεν έχει αυτή την δυνατότητα και για να ολοκληρωθεί η αναβάθμισή τους η απόφαση έπρεπε να είχε ληφθεί … πριν χρόνια! Για να είναι έτοιμο περί το 2015, αφού είναι βέβαιο ότι το πρώτο πεδίο δοκιμών ακόμα και των δύο πρώτων F-35 θα είναι το Αιγαίο. Εκεί θα βρουν τις «μαύρες τρύπες» τις αεράμυνας, εκεί θα αρχίσει ένας εθνικό ψυχολογικός εκβιασμός, εκεί θα παιχθούν πολλά σε ότι αφορά την δυνατότητα της Ελλάδας να διατηρήσει δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Α.Μεσόγειο.

Υπάρχουν σκέψεις και προτάσεις στο ΓΕΑ για πολυστατικά ραντάρ, ξεσκονίζονται μελέτες του παρελθόντος (τώρα είναι γνωστά πολύ περισσότερα στοιχεία γύρω από το αεροσκάφος), υπάρχουν νέα σχέδια για δικτύωση των αισθητήρων κατά τέτοιο τρόπο που να μειώνεται η δυνατότητα αθόρυβης διείσδυσης του αεροσκάφους κλπ.

Το δύσκολο στην περίπτωσή του F-35 είναι ότι πρόκειται για ένα καθαρά επιθετικό όπλο, ένα όπλο «πρώτου πλήγματος» το οποίο δεν προορίζεται να κάνει την «βρώμικη» καθημερινή «λάντζα» στο Αιγαίο, αλλά το οποίο έχει ως σχεδόν αποκλειστικά κύρια αποστολή του να διεισδύσει νύχτα, να καταστρέψει και να επιστρέψει στην βάση του χωρίς απώλειες ει δυνατόν.

Με αυτή την έννοια ούτε η προμήθεια F-35 από την Ελλάδα θα έλυνε από μόνη της το πρόβλημα, γιατί το αεροσκάφος δεν προορίζεται για αντιμετώπιση π.χ. 1:1, αλλά για ειδικό ρόλο κρούσης και πρώτου αιφνιδιαστικού πλήγματος. Άρα η λύση που πρέπει να βρεθεί για την αντιμετώπισή του, με δεδομένες και τις αξεπέραστες οικονομικές δυσχέρειες που έχει επιβάλει η πολιτική ηγεσία στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, πρέπει να είναι σύνθετη.

Πρέπει να έχουμε και την δυνατότητα πρώτα απ’όλα να το εντοπίσουμε, έπειτα να το καταρρίψουμε και εν τέλει να απαντήσουμε με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή το περιεχόμενο της λέξης «αποτροπή» αλλάζει δραματικά. Και αν η λύση σε ότι αφορά τον εντοπισμό του και την έγκαιρη προειδοποίηση είναι πολύ δύσκολη και πάντα θα έχει το στοιχείο της αβεβαιότητας, το στοιχείο της κατάρριψης από το έδαφος έχει και αυτό πολλές ιδιαιτερότητες.

Επαναλαμβάνουμε: Σε «πολιτικό» επίπεδο, δεδομένης της ειδικής αποστολής του αεροσκάφους τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.

Από εκεί και πέρα σε ότι αφορά το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος. Βάσει του ΕΜΠΑΕ είναι διαθέσιμα περί τα 2,5 δις. ευρώ. Με αυτά, αν λάβουμε υπ’όψιν τις τιμές αγοραπωλησιών 4ης και 5ης γενιάς μαχητικών (με εξαίρεση τα ρωσικά μαχητικά),αγοράζουμε το πολύ … 17-20 νέα μαχητικά αεροσκάφη.

Το χαμηλότερου κόστους 4ης++ γενιάς δυτικό μαχητικό είναι το F-15 Silent Eagle με κόστος περί τα 115 εκατ. δολάρια η μονάδα. Ακολουθεί το ίδιο το F-35 (το μοναδικό καθαρά 5ης γενιάς) με 120 εκατ. δολάρια και μετά τα ευρωπαϊκά με κόστη 30% υψηλότερα από 120 εκατ. ευρώ και πάνω.

Υπάρχει και η λύση του F/A-18IR (του λεγόμενου και Silent Hornet) με κόστος περί τα 80-90 εκατ. δολάρια, αλλά συγκριτικά υπερέχει το «ομόσταυλο» Silent Eagle της Boeing για πολλούς και διάφορους λόγους. Υπάρχει και η πρόταση των μεταχειρισμένων F-15C/D, η οποία αναλύεται στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί την ερχόμενη Δευτέρα 16/01.

Nα σημειώσουμε ότι για το σύνολο των παραπάνω αεροσκαφών θα απαιτηθούν πλην των μεταχειρισμένων, θα απαιτηθούν επιπλέον κόστη «προσαρμογής», όπλων κλπ, της τάξεως των 20-30 εκατ. ευρώ ανά μονάδα τουλάχιστον!

Με τον ελάχιστο αριθμό των 30 μαχητικών να ξεκινήσουν να παραλαμβάνονται το 2018 το αργότερο το κόστος για καμία από τις παραπάνω λύσεις δεν θα είναι μικρότερο των 3,5 δισ. δολαρίων με τα ευρωπαϊκά να φτάνουν και τα 5 δισ. ευρώ. Άρα οι λύσεις είναι δύο: Είτε μεταχειρισμένα, αλλά ικανά να κάνουν την ζημιά, είτε νέα, αλλά με χρηματοδοτικό πρόγραμμα τέτοιο που δεν θα επιβαρύνει την χώρα για μια πενταετία τουλάχιστον μετά την έναρξη παραλαβής τους. Λύσεις υπάρχουν. Λύσεις δεν θα υπάρχουν αν η Φυλή αποχωρήσει ηττημένη από το Αιγαίο…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Northrop F-5

Το Northrop F-5 είναι ένα ελαφρύ υπερηχητικό μαχητικό αεροσκάφος, σχεδιασμένο από την Αμερικανική  Northrop στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Εκατοντάδες παραμένουν σε υπηρεσία σε αεροπορικές δυνάμεις σε ολόκληρο τον κόσμο και ο τύπος αποτέλεσε την βάση για την ανάπτυξη άλλων αεροσκαφών. Η παραγωγή του αεροσκάφους τερματίστηκε το 1987.

Η ανάπτυξη του αεροσκάφους ξεκίνησε ως μια αυτοχρηματοδοτούμενη προσπάθεια της Northrop την δεκαετία του 1950. Το F-5 Freedom Fighter μπήκε σε υπηρεσία την δεκαετία του 1960 και μέχρι το 1972, οπότε και τερματίστηκε η γραμμή παραγωγής του αεροσκάφους πρώτης γενιάς, είχαν κατασκευαστεί περίπου 1100 αεροσκάφη για την Αμερικανική Αεροπορία και περισσότερα από 800 για τους συμμάχους των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Πρόθεση της Northrop ήταν το σχέδιο N-156 να αποτελέσει ένα χαμηλού κόστους και εύκολης συντήρησης μαχητικό αεροσκάφος. Για τον λόγο αυτό το αεροσκάφος σχεδιάστηκε γύρω από μία έκδοση με μετάκαυση των κινητήρων General Electric J85, έκδοση που είχε αναπτυχθεί για το μικροσκοπικό σκάφος παραπλάνησης McDonnell ADM-20 Quail το οποίο μεταφερόταν μέσα στο βομβαρδιστικό B-52 Stratofortress. Η απαίτηση για το σκάφος παραπλάνησης απαιτούσε ένα μικρό κινητήρα με μεγάλη αναλογία ώσης – βάρους. Ο Αμερικανικός Στρατός εξέφρασε ενδιαφέρον για μία έκδοση εγγύς υποστήριξης του σχεδίου αυτού, όμως η χρήση αεροσκαφών σταθερής πτέρυγας ήταν αρμοδιότητα της Αμερικανικής Αεροπορίας, η οποία δεν συμφωνούσε ούτε με την χρήση του N-156 ως μαχητικό πρώτης γραμμής ούτε είχε την διάθεση να επιτρέψει στον στρατό να χρησιμοποιεί μαχητικά αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας (κατάσταση που επαναλήφθηκε και με το C-7 Caribou).

Η βελτιωμένη δεύτερη γενιά του αεροσκάφους, το F-5E Tiger II, και οι εκδόσεις που ακολούθησαν, χρησιμοποιήθηκαν επίσης ευρέως από την Αμερική και τους συμμάχους της ως επιθετικά και εκπαιδευτικά αεροσκάφη. Κατασκευάστηκαν 1400 και η παραγωγή του τερματίστηκε το 1987. Πολλά F-5 συνέχισαν να βρίσκονται σε υπηρεσία τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, έχοντας υποστεί διάφορα προγράμματα αναβάθμισης. Σημαντικές υπήρξαν επίσης οι διάφορες αναγνωριστικές εκδόσεις του αεροσκάφους, τα RF-5.

Το F-5 υπήρξε ένα επιτυχημένο αεροσκάφος για τους συμμάχους των ΗΠΑ, όμως δεν υπήρξε ποτέ μαχητικό πρώτης γραμμής από την Αμερικανική Αεροπορία λόγω του στρατηγικού δόγματος της, το οποίο απαιτούσε μεγαλύτερα και βαρύτερα αεροσκάφη. Παρόλα αυτά η Αμερικανική Αεροπορία υιοθέτησε το εκπαιδευτικό T-38 Talon, το οποίο βασίζεται στην άτρακτο και τη σχεδίαση του F-5 και αποτέλεσε το πρώτο υπερηχητικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος του κόσμου, ενώ το σχέδιο του F-5 αποτέλεσε στην αφετηρία για το YF-17, το οποίο εξελίχθηκε στο επιτυχημένο F/A-18 Hornet. Σε αντίθεση όμως με το F-5, το οποίο είναι ένα ελαφρύ μαχητικό και αναπτύχθηκε γύρω από τους μικρότερους διαθέσιμους κινητήρ ες, η τελική εξέλιξη του F/A-18E/F Super Hornet είναι ένα σχετικά βαρύ μαχητικό και επιθετικό αεροσκάφος.

Επιδείξεις

Ιστορικά αεροπλάνα

Messerschmitt BF 109

P 38

B17 σε σχηματισμό βομβαρδισμού

Β17

Β25

Β25

Β17

F4U Corsair

Messerschmitt - BF109

B25

Grumman TBF Avenger

Ilyushin IL-2

Focke Wulf

Μάχες (Εικόνες)

Nakajima Ki-44 Shoki vs B29 Superfortress

Η κυριαρχία των Spitfire

B-25

Επίθεση στο Schweinfurt της Γερμανίας...

B-24  "Ελευθερωτής"

Ντάγκλας-88 μοίρα-RAF

Messerschmiit-ME110, επίθεση το βράδυ

Επίθεση Καμικάζι σε αμερικανικό θωρηκτό.

Πόλεμος πάνω από την Γερμανία

FW19 vs B17

P51 Μustang

Μάχη στον κόλπο Λέιτε - (Tom Freeman)

ΜΕ109 και Ju - 88 (Robert Taylor)

P47  Thunderbolt - Επίθεση σε τραίνο

Ισχύς εξ ουρανού για ΠΑ: F-15C/D Eagle με κόστος ... δώρου!

Μία ανέλπιστη ευκαιρία για άμεση υπερ-ενίσχυση της ισχύος της ΠΑ με εξαιρετικά χαμηλό κόστος, ανάλογη με ότι έχει συμβεί με τα 400 άρματα μάχης Μ1Α1 Abrams, έστω και αν εδώ δεν πρόκειται για δωρεάν αοδοχή, παρουσιάζεται με την απόσυρση λόγω οικονομικών περικοπών αλλά και απόσυρσης των ΗΠΑ από το Ιράκ όπου στάθμευάν, 48 μαχητικών αεροσκαφών F-15C/D από την USAF.

Ενδιαφέρον για την απόκτηση 24 από αυτά τα αεροσκάφη τα οποία είναι σε άριστη κατάσταση έχει ήδη εκδηλώσει η Αεροπορία του Ισραήλ ενδιαφέρεται για την απόκτηση μέρους αυτών των αεροσκαφών ως μία λύση ανάγκης μέχρι την έλευση των πρώτων F-35 τα οποία κατά τους Ισραηλινούς θα είναι σε επιχειρησιακή ετοιμότητα το 2017.

Τα αεροσκάφη είναι σε άριστη κατάσταση, κατασκευής μεταξύ 1990-2000 και έχουν μπροστά τους τουλάχιστον 15-25 χρόνια επιχειρησιακής ζωής.

Το κόστος κτήσης και επιχειρησιακής αξιοποίησης με πρόγραμμα δομικής αναβάθμισης (SLEP) υπολογίζεται ότι δεν θα ξεπεράσει τα 10 εκατ. δολάρια ανά αεροσκάφος (τόσο το υπολογζουν οι Ισραηλινοί) και ακόμα και αν οι Ισραηλινοί απορροφήσουν τα 24 από αυτά, τα εναπομείναντα 24 είναι κοντά στο κρίσιμο νούμερο των 30 μαχητικών τα οποία επρόκειτο να αγοραστούν το 1999 και την τελευταία στιγμή στο ΚΥΣΕΑ άλαξε η εισήγηση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και επιλέχθηκαν τα F-16 Block 52+.

Σίγουρα θα μπορούσαν να βρεθούν και άλλα 6 F-15C/D για να σχηματιστεί μια υπερενισχυμένη Μοίρα στην ΠΑ, ενός αεροσκάφους, το οποίο υπό τις παρούσες συνθήκες είναι το μοναδικό που μπορεί "να παίξει μπάλα" στην Ανατολική Μεσόγειο.

Μια κοινή ελληνοϊσραηλινή κρούση στην κυβέρνηση των ΗΠΑ για την απόκτηση των αεροσκαφών αυτών θα έδινε μία προσωρινή λύση στην ΠΑ μέχρις ότου η οικονομική κατάσταση της χώρας βελτιωθεί. Με κόστος στην χειρότερη περίπτωση 300 εκατ. δολαρίων αποπληρωτέων με FMS η χώρα "θα άλλαζε κατηγορία" σε ότι αφορά τις αποστολές CAP και COMAO στα βάθη της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και της τουρκικής ενδοχώρας.

Και μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ένα αεροσκάφος το F-15 Silent Eagle το οποίο από πολλούς θεωρείται η καλύτερη απάντηση στο F-35, του οποίου ένας μικρός αριθμός 10-20 αεροσκαφών (και λέμε μικρός γιατί το κόστος του φτάνει τα 115 εκατ. δολάρια) θα συμπλήρωνε κατά απόλυτο τρόπο την δύναμη των 24-30 F-15C/D και θα δημιουργούσε μια δύναμη κρούσης/αποτροπής που θα έκανε να το σκεφθεί τρεις φορές, όποιον εποφθαλμιούσε τα ελληνικά ή κυπριακά κοιτάσματα πετρελαίου.

Η απόκτηση των αεροσκαφών αυτών θα μπορούσε να συνοδευτεί με την επιτέλους απόσυρση των A-7 και εν συνεχεία με την προμήθεια Silent Eagle να ξεκινήσει περί το 2017 η απόσυρση των 35 F-4E AUP τα οποία και σημαντικό αριθμό πιλότων απαιτούν και μεγάλο κόστος λειτουργίας έχουν.

Αναμφίβολα μία τέτοια επένδυση ακόμα και εφόσον τα αεροσκάφη δοθούν στην ΠΑ δωρεάν θα είναι σημαντική αφού θα χρειαστούν αν όχι νέα προστατευόμενα shelter μεγαλύτερων διαστάσεων υπόστεγα στις προωθημένες βάσεις της Κρήτης τα οποία θα προστατεύουν τα αεροσκάφη από τα στοιχεία της φύσεως.

Σε ότι αφορά τα ευεργετικά αποτελέσματα των από την αύξηση της ακτίνας δράσης της Π.Α. σε αποστολές παντός είδους, σημειώνουμε αυτό: Η εμπειρία των Ισραηλινών από τις επιχειρήσεις του Σεπτεμβρίου στο κοίτασμα "Αφροδίτη" έδειξαν ότι ακόμα και σε τόσο κοντινές με τις βάσεις του περιοχές τα F-16 χρειαζόντουσαν εναέριο ανεφοδιασμό ίσως και τρεις φορές κατά την διάρκεια μακράς περιπολίας, αντίθετα με τα F-15 Ra'am που κατάφερναν να ανταπεξέλθουν κατά κανόνα χωρίς ανεφοδιασμό.

Και βέβαια στα πλαίσια της συνεργασίας των δύο αεροπορικών δυνάμεων η ΠΑ θα μπορούσε να αντλήσει σημαντική γνώση και εμπειρία από την Ισραηλινή Αεροπορία. Χάρις στην μεγάλη αυτονομία του το F-15C/D Eagle (σχεδόν 2.000 χλμ,) παραμείνει για πολλές ώρες στο αέρα περιπολώντας την θαλάσσια περιοχή μεταξύ της Κύπρου και της Κρήτης σε συνεργασία με τα EMB-145H ERIEYE AEW&C.

Πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια της ελληνοισραηλινής στρατιωτικής προσέγγισης και συνεργασίας και την κοινής αντίληψης για την διασφάλισης της περιοχής μεταξύ της Κύπρου και της Κρήτης όπου θα πλέουν τα πλοία LNG που θα μεταφέρουν στο μέλλον το ισραηλινό και κυπριακό φυσικό αέριο θα άξιζε να διερευνηθεί από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης η δυνατότητα παραχώρησης τουλάχιστον 24 αεροσκαφών F-15C/D Eagle από την Αεροπορία των ΗΠΑ στην ΠΑ.

Επιπλέον είναι σχεδόν σίγουρο ότι τα αεροσκάφη θα χρειαστούν να περάσουν από πρόγραμμα δομικής αναβάθμισης το οποίο θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μαζί με το αντίστοιχο των ισραηλινών από την ΙΑΙ.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι με ένα ποσό χαμηλότερο από ότι θα χρειαζόταν για την αγορά νέων αεροσκαφών η ΠΑ θα μπορούσε να καλύψει την χώρο μεταξύ της Κύπρου και της Κρήτης με ένα αεροσκάφος εναέριας υπεροχής, μεγάλης αυτονομίας το οποίο διαθέτει το ισχυρό ραντάρ AN/APG-63 της εταιρείας Raytheon και βέβαια, όχι μόνο...

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

IRIAF Vs USAF - Περιμένοντας την σύγκρουση

Τα τελευταία χρόνια, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν έχει γίνει ο πρωταγωνιστής της Μέσης Ανατολής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έρθουν στο φως τόσο οι στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν και κυρίως ο κλάδος της Αεροπορίας.

Η πιθανολογούμενη δυνατότητα του Ιράν για πυρηνική κρούση σε λίγα χρόνια έχει προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον της κοινής γνώμης όσο και την ανησυχία, κυρίως του Ισραήλ. Οι δηλώσεις περί αφανισμού του κράτους του Ισραήλ από τον πρόεδρο του Ιράν, ενεργοποίησαν τα αντανακλαστικά της ισραηλινής πολεμικής μηχανής και κυρίως την πολεμική τους Αεροπορία (IΑF).

Η ΙΑF άρχισε να εκπαιδεύεται συνεχώς σε πολύ ρεαλιστικά σενάρια για κρούση σε μεγάλες αποστάσεις με πακέτα (COMAO) που περιλαμβάνουν μεγάλους αριθμούς μαχητικών και αεροσκαφών υποστήριξης. Οι συγκεκριμένες ασκήσεις έχουν ως σκοπό να προσομοιώσουν ένα ενδεχόμενο κτύπημα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των ισραηλινών Αρχών. Στον αντίποδα, η ιρανική Αεροπορία (IRIAF), η οποία θα κληθεί να παίξει τον πρώτο ρόλο σε ένα τέτοιο σενάριο, προσπαθεί να προετοιμάσει το προσωπικό της και τα αεροσκάφη της για παν ενδεχόμενο.

Ένα πιθανό σενάριο

Ώρα 2:30 π.μ. Δεκάδες ισραηλινά μαχητικά περνούν τα σύνορα Ιράκ-Ιράν μέσα στο απολυτό σκοτάδι και σε υψόμετρο μόνο 150 ποδών. Με τα υπερσύγχρονα ισραηλινά μαχητικά F-15I Ra’am φορτωμένα με μια βόμβα GBU-28 (σχεδιασμένη για προσβολή υπόγειων εγκαταστάσεων) στον κεντρικό πυλώνα τους και το σύστημα LANTIRN που του επιτρέπει να βλέπουν μέσα στο σκοτάδι, φορώντας επίσης και τις CFT (Conformal-Fuel-Tank, σύμμορφες δεξαμενές για αύξηση της εμβελείας του αεροσκάφους) και συνοδευμένα από F-15 C/D οπλισμένα με πύραυλους ΑΙΜ- 120C AMRAAM και Python 4 κατευθύνονται προς τις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις.

Λίγα μίλια πιο μπροστά από τους ισραηλινούς αετούς τα F-16I Sufa της ΙΑF, εξοπλισμένα και αυτά με με τις CFT, φέρουν στους πυλώνες ανάρτησης οπλισμού πυραύλους αντι-ραντάρ HARM, κατευθυνόμενες βόμβες JDAM, Spice 1000/2000 και LGB, όπως οι GBU- 24A/B κατευθύνονται στα σημαντικότερα ιρανικά αεροδρόμια, ενώ αμερικανικά KC-10 πετάνε πάνω από τον εναέριο χώρο του Ιράκ έτοιμα να ανεφοδιάσουν με καύσιμα τα ισραηλινά αεροσκάφη που θα το χρειαστούν για το ταξίδι του γυρισμού. Οι οθόνες των ιρανικών ραντάρ γεμίζουν από εκατοντάδες στίγματα ψευδοτίτλων ή τυφλώνονται από τις ηλεκτρονικές παρεμβολές των ισραηλινών.

Τα ιρανικά αεροδρόμια παίρνουν φωτιά… δεκάδες F-14A, MIG-29, F-4E , F-5 και MIRAGE F1 απογειώνονται εντός 5 λεπτών για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, ενώ οι πρώτες εκρήξεις στις εγκαταστάσεις του BUSHER από τους TOMAHAWK ενός υποβρυχίου DOLPHIN, προδίδουν την παρουσία του ισραηλινού Ναυτικού στον Περσικό Κόλπο… Κάπου εδώ σταματάει και η συνέχεια ενός φανταστικού σεναρίου με απρόβλεπτη συνέχεια και συνέπειες για τη Μέση Ανατολή αλλά και για όλο τον κόσμο.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

To 2015 το F-35 στο Αιγαίο! - Θα ξυπνήσει κανείς στην Ελλάδα;

Η πρώτη παραγγελία F-35 από την Τουρκία είναι γεγονός! Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι τα πρώτα τουρκικά F-35 θα παραδοθούν μόλις σε τρία χρόνια από σήμερα και αυτό είναι μια καλή απάντηση σε όσους άμυαλους πολιτικούς και στρατιωτικούς ταγούς έλεγαν ότι πριν από το 2020 δεν θα έχει νέα μαχητικά F-35 η Τουρκία για να δικαιολογήσουν την εγκληματική ανεπάρκεια των Ελλήνων πολιτικών που εδώ και τέσσερα χρόνια καθυστερούν την απόφαση για το ελληνικό Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος.

Τώρα, με την οικονομική καταστροφή είναι πλέον πρκατικά αδύνατον να ενταχθεί νέο μαχητικό στην Π.Α. πριν από ... κανείς δεν ξέρει πότε!

Το το σημαίνει η έλευση του F-35 στο Αιγαίο, το ξέρουμε όλοι καλά. Μαχητικό κρούσης, βασικά, πρώτου πλήγματος αδύνατον να εντοπιστεί από το υπάρχον δίκτυο αεράμυνας.

Το θετικό είναι ότι πριν από τις αρχές του 2017 δεν θα είναι επιχειρησιακή η πρώτη Μοίρα στο Αιγαίο. Δηλαδή σε πέντε χρόνια από σήμερα. Πέντε χρόνια φυσικά, δεν είναι τίποτα! Ακόμα και σήμερα να ξεκινούσε ο διαγωνισμός για το νέο ελληνικό μαχητικό σε πέντε χρόνια θα είχαμε κι εμείς ετοιμοπόλεμη την πρώτη Μοίρα, υπό ιδανικές συνθήκες. Τώρα, απλά κανείς δεν ξέρει πότε θα ξεκινήσει ο διαγωνισμός ή η αξιολόγηση.

Και αυτό σε μια στιγμή που η ελληνική Πολεμική Αεροπορία δεν έχει ούτε καύσιμα για να βάλει στα μαχητικά της ή για την ακρίβεια έχει μπει αυστηρό πλαφόν στην κατανάλωση καυσίμου από τα μαχητικά μας.

Σήμερα η πανίσχυρη Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας της Τουρκίας έδωσε την πρώτη παραγγελία δύο μονάδων του μαχητικού F-35 για να ενταχθούν σε 3 χρόνια στη δύναμη της ΤΗΚ.

Μέχρι το 2013 θα ακολουθήσει η κύρια παραγγελία για τα υπόλοιπα 78 μαχητικά τα οποία θα ξεκινήσουν να εντάσσονται στην ΤΗΚ από τα μέσα του 2016. Η πρώτη παραγγελία αφορά το βασικό αεροσκάφος χωρίς τουρκικά υποσυστήματα και το κόστος είναι 240 εκατ. δολάρια, δηλαδή 120 εκατ. δολάρια η μονάδα.

Το μαχητικό stealth F-35 αποτελεί το επιστέγασμα των προσπαθειών της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας ενσωματώνοντας νέες τεχνολογίες με απώτερο σκοπό την δημιουργία ενός μαχητικού που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο από την ξηρά (F-35A) όσο και από αεροπλανοφόρα (F-35C) και αποβατικά πλοία (F-35B) προσφέροντας τεράστια επιχειρησιακή ευελιξία στους χρήστες του.

Το μήκος του αεροσκάφους είναι 15,37 μέτρα το άνοιγμα πτερύγων φτάνει τα 10,65 το ύψος του τα 4,33 μέτρα και η πτερυγιακή επιφάνεια τα 42,7 τετραγωνικά μέτρα. Το κενό βάρος της αρχικής έκδοσης F-35A φτάνει τους 13,3 τόνους, ενώ πλήρες φορτίου το βάρος φτάνει τους 22,5 τόνους. Το δε μέγιστο βάρος απογείωσης μπορεί να φτάσει τα 31800 κιλά. Το αεροσκάφος είναι εξοπλισμένο με τον κινητήρα Pratt & Whitney F135 ο οποίος αποδίδει ξηρή ώση 125 kN και με την χρήση του μετακαυστήρα 191 Kn.

Το αεροσκάφος διαθέτει αυτονομία 2200 χλμ με εσωτερικά καύσιμα ενώ η εμβέλεια του για την πραγματοποίηση πολεμικών αποστολών με εσωτερικά καύσιμα μόνο φτάνει τα 1090 χλμ. Η μέγιστη ταχύτητα την οποία επέτυχε σε δοκιμές πρόσφατα έφτασε τα 1,61 mach η δε επιχειρησιακή του οροφή
φτάνει τα 60.000 πόδια. Ο μόνιμος οπλισμός του F-35 αποτελείται από ένα πυροβόλο General Dynamics GAU-22/A Equilizer των 25 χλστ με αναχορηγία 180 βλημάτων.

Το αεροσκάφος διαθέτει έξι εξωτερικά σημεία ανάρτησης του πολεμικού φορτίου με δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 6,8 τόνους φορτίο και τέσσερις πυλώνες εσωτερικά με δυνατότητα μεταφοράς φορτίου βάρους 1300 κιλών. Συνολικά το πολεμικό φορτίο που το αεροσκάφος μπορεί να μεταφέρει φτάνει τους 8,1 τόνους.

Εκτός από τα γνωστά βλήματα αερός-αέρος (AIM-120 AMRAAM, AIM-132 ASREAAM, AIM-9X SIDEWINDER, IRIS-T) το νέο μαχητικό θα μπορεί στο μέλλον να φέρει και βλήματα METEOR MBDA και το JDRADM από το 2020 και μετά.

Όσον αφορά τα βλήματα αέρος εδάφους το F-35 μπορεί να φέρει τα ακόλουθα: AGM-154 JSOW, AGM-158 HASSM, Brimstone, το τουρκικό πύραυλο cruise SOM, και το νορβηγικό πύραυλο αέρος επιφανείας JSM. Το αεροσκάφος είναι εξοπλισμένο με το ραντάρ AN/APG-81 AESA της Northrop Grumman Electronic Systems, το σύστημα προειδοποίησης πυραύλων AN/AAQ-37 DAS επίσης της Northrop Grumman Electronic Systems και το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου AN/ASQ-239 EW της ΒΑΕ Systems.

Επιπλέον το F-35 θα διαθέτει στο ηλεκτροπτικό σύστημα για αποστολές κρούσης EOTS και το σκοπευτικό επί κράνους VSI.

Θα ξυπνήσει κανείς σε αυτή την χώρα, από τους πολιτικούς του ταγούς για να δει αυτό που έρχεται καταπάνω μας; Ή θα συνεχίσει να κοιμάται και να καταδικάζει την χώρα σε ακρωτηριασμό;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Εντυπωσιακές εικόνες!