Το Eurofighter Typhoon είναι ένα μαχητικό αεροσκάφος 4.5ης γενιάς, ευρωπαϊκής κατασκευής. Πρόκειται για ένα αεροσκάφος παντός καιρού, πολλαπλών ρόλων το οποίο κατασκευάζεται από την κοινoπραξία Eurofighter. Το Typhoon είναι ένα από τα πιο προηγμένα δείγματα δουλειάς της ευρωπαϊκής αεροδιαστημικής και αμυντικής βιομηχανίας, και υπηρετεί στις πολεμικές αεροπορίες 6 χωρών.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 οι μεγαλύτερες πολεμικές αεροπορίες και αμυντικές βιομηχανίες της Ευρώπης είχαν να αντιμετωπίσουν μεγάλες αλλαγές. Αυτές ήταν για τις μεν αεροπορίες η εμφάνιση και εισαγωγή νέων σχεδιασμών μαχητικών, όπως τα MiG-29 και Su-27 από την Σοβιετική Ένωση, ενώ για τις δε εταιρείες εξοπλισμών η παρουσίαση νέων ικανότατων για την εποχή πολεμικών αεροσκαφών από τις ΗΠΑ (F-16 Fighting Falcon και F-15 Eagle). Ήταν εμφανές ότι και στους δύο τομείς η Ευρώπη αντιμετώπιζε κίνδυνο να μείνει πίσω. Αντίθετα όμως με τις αμερικανικές και ρώσικες εταιρείες οι ευρωπαϊκές είχαν ούτε το μέγεθος ούτε τη χρηματοδότηση για να φέρουν εις πέρας ένα αεροσκάφος τόσο προηγμένο ώστε να μπορέσει να ανταγωνιστεί τα νέα αμερικανικά και σοβιετικά μαχητικά.
Παρ' όλ' αυτά οι βάσεις για μια πολυεθνική συνεργασία της Ευρώπης στον τομέα αυτόν υπήρχαν, καθώς λίγα χρόνια νωρίτερα η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία είχαν δημιουργήσει την κοινοπραξία Panavia η οποία κατασκεύαζε και διαχειρίζετο το Panavia Tornado. Έτσι- και αφού εν τω μεταξύ η γαλλική Dassault επιχείρησε να συμμετέχει στο πρόγραμμα- η Panavia όρισε τις προδιαγραφές του νέου μαχητικού σ' ένα σχέδιο ονομαζόμενο Agile Combat Aircraft (ACA, Ευέλικτο Μαχητικό Αεροσκάφος).
Πολιτικά προβλήματα της εποχής οδήγησαν σε σχετική απραξία για τα επόμενα 4 χρόνια, όμως το πρόγραμμα ACA οδήγησε τελικά στην κατασκευή ενός πρωτότυπου, του Experimental Aircraft Program (EAP), αποτέλεσμα εργασίας της αγγλικής BAe και της ιταλικής Aeritalia, το οποίο και πέταξε πρώτη φορά στις 8 Αυγούστου 1986, παρουσιάζοντας τόσο τη βασική ιδέα για την διαμόρφωση (μεικτό δελταπτέρυγο και canards) όσο και το γενικότερο σχήμα που θα χρησιμοποιείτο αργότερα και στα μοντέλα παραγωγής του Typhoon. Τελικά το 1986 δημιουργήθηκε η EFA (αργότερα Eurofighter) η οποία αποτελείτο από την BAe Systems, την DASA, την ισπανική CASA και την Aeritalia. Οι αντίστοιχες πολεμικές αεροπορίες των χωρών αυτών θα ήταν οι πρώτοι πελάτες του νέου αεροσκάφους. Παράλληλα δημιουργήθηκε και η κοινοπραξία EuroJet αποτελούμενη από τις Rolls-Royce, MTU, FIAT και την SENER, που θα κατασκεύαζε τους κινητήρες του Eurofighter.
Η δεκαετία του 1990 όμως βρήκε τον κόσμο να αλλάζει έντονα με την Σοβιετική Ένωση να διαλύεται αφήνοντας πίσω της αδύναμα οικονομικά και πολιτικά κρατίδια και την επανένωση της Γερμανίας. Με την τελευταία να αντιμετωπίζει κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα λόγω του γεγονότος αυτού και τις κυβερνήσεις των άλλων εταίρων να αμφιβάλλουν για τη χρησιμότητα ενός νέου αεροσκάφους στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο το πρόγραμμα έζησε 2 χρόνια έντονης αμφιβολίας. Τελικά όμως στις 27 Μαρτίου 1994 το πρώτο πραγματικό Eurofighter πέταξε στην Γερμανία. Έπειτα από 4 επιπλέον χρόνια δοκιμών απονεμήθηκαν συμβόλαια κατασκευής στην κοινοπραξία και το αεροσκάφος ονομάστηκε και επίσημα Typhoon με τις τελικές δοκιμές και κατασκευή να προχωρούν κανονικά στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000
Παρ' όλ' αυτά οι βάσεις για μια πολυεθνική συνεργασία της Ευρώπης στον τομέα αυτόν υπήρχαν, καθώς λίγα χρόνια νωρίτερα η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία είχαν δημιουργήσει την κοινοπραξία Panavia η οποία κατασκεύαζε και διαχειρίζετο το Panavia Tornado. Έτσι- και αφού εν τω μεταξύ η γαλλική Dassault επιχείρησε να συμμετέχει στο πρόγραμμα- η Panavia όρισε τις προδιαγραφές του νέου μαχητικού σ' ένα σχέδιο ονομαζόμενο Agile Combat Aircraft (ACA, Ευέλικτο Μαχητικό Αεροσκάφος).
Πολιτικά προβλήματα της εποχής οδήγησαν σε σχετική απραξία για τα επόμενα 4 χρόνια, όμως το πρόγραμμα ACA οδήγησε τελικά στην κατασκευή ενός πρωτότυπου, του Experimental Aircraft Program (EAP), αποτέλεσμα εργασίας της αγγλικής BAe και της ιταλικής Aeritalia, το οποίο και πέταξε πρώτη φορά στις 8 Αυγούστου 1986, παρουσιάζοντας τόσο τη βασική ιδέα για την διαμόρφωση (μεικτό δελταπτέρυγο και canards) όσο και το γενικότερο σχήμα που θα χρησιμοποιείτο αργότερα και στα μοντέλα παραγωγής του Typhoon. Τελικά το 1986 δημιουργήθηκε η EFA (αργότερα Eurofighter) η οποία αποτελείτο από την BAe Systems, την DASA, την ισπανική CASA και την Aeritalia. Οι αντίστοιχες πολεμικές αεροπορίες των χωρών αυτών θα ήταν οι πρώτοι πελάτες του νέου αεροσκάφους. Παράλληλα δημιουργήθηκε και η κοινοπραξία EuroJet αποτελούμενη από τις Rolls-Royce, MTU, FIAT και την SENER, που θα κατασκεύαζε τους κινητήρες του Eurofighter.
Η δεκαετία του 1990 όμως βρήκε τον κόσμο να αλλάζει έντονα με την Σοβιετική Ένωση να διαλύεται αφήνοντας πίσω της αδύναμα οικονομικά και πολιτικά κρατίδια και την επανένωση της Γερμανίας. Με την τελευταία να αντιμετωπίζει κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα λόγω του γεγονότος αυτού και τις κυβερνήσεις των άλλων εταίρων να αμφιβάλλουν για τη χρησιμότητα ενός νέου αεροσκάφους στον μεταψυχροπολεμικό κόσμο το πρόγραμμα έζησε 2 χρόνια έντονης αμφιβολίας. Τελικά όμως στις 27 Μαρτίου 1994 το πρώτο πραγματικό Eurofighter πέταξε στην Γερμανία. Έπειτα από 4 επιπλέον χρόνια δοκιμών απονεμήθηκαν συμβόλαια κατασκευής στην κοινοπραξία και το αεροσκάφος ονομάστηκε και επίσημα Typhoon με τις τελικές δοκιμές και κατασκευή να προχωρούν κανονικά στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000
No comments:
Post a Comment